Simula ng pagkabata ko, may asthma nako. Lagi akong sinusumpong mas madalas kapag gabi. Naalala ko pa non, grade 3 ako hatid sundo ako ni mkama, lagi akong late pumasok kasi nilalakad lang namin eh dapat dahan dahan lang yung paglalakad ko kasi nga hinahapo ako madalas. Nakakapit ako sa braso ni mama kapag naglalakad. Madalas din, hindi ako nakikipaglaro o harutan sa mga ka-eskwela ko kasi kaunting galaw lang hihikain agad ako.
May isang bese pa nga, ako yung naatasan mag ricite ng poem para sa program namin, Buwan ng Wika ata yun kaso ang nangyari hinika ako that time kaya hindi ako nakapasok kaya pinalitan ako ni mam nung araw na ding yun.
Sabi pa ng iba, kapag hindi pa daw natanggal yung asthma ko until 7 years old ko eh habang buhay ko na daw itong dadalhin. Baka eto na din daw yung sanhi ng ikamatay ko.
May kilala si mama na may anak din na may hika, bandang kanto pa nga yung bahay nila tapos pababa sa ilog. Inimbitahan kami para magpacgeck up sa isang pribadong ospital dito sa Cavite. Libre naman daw lahat, walang gagastusin at may allowance pa! kaya pumayag si mama.
Kada Sabado, bumabyahe kami ni mama ng jeep papuntang DLSUMC. Pumasok kami sa isang malaking building tapos sa dulo yung kwarto. Malamig at walang kurtina, maaliwalas din yung paligid. Hinarap kami ng isang babae, si mam anne. Di ko alam kung doctor siya basta alam ko may suot syang stetoscope. May lugar dun na pwedeng maglaro. Ang daming toys. Habang naglalaro ako, parang kinausap ni mam anne si mama. Well, hindi ko alam yung pinagusapan nila pero batid kong tungkol sa gagawing therapy un para sakin. Bago kami umuwi may ipinasubo sakin si mam an na parang tubo, tapos sabi niya bumuga daw ako yung pinakamalakas ko. After nun may isinulay siya sa isang papel na may nakasulat na pangalan ko. Tapos inabutan na ni mam anne si mama ng sobre. Bago kami umuwi dumaan muna kami ng Walter para kumain, yun kasi yung sabi niya eh. Syempre bata pako nun kaya Jolibee ang pinili ko. Tapos yung sobrang pera mula dun sa allowance ko eh pinang Bingo ni mama. Eh ano naman pakeelam ko dun wala pakong muang sa pera basta maibili na ung gusto ko eh ok nako.
Kada sabado yun. walang mintis akong dinadala ni mama dun. may allowance may jolibee, specially may pangbingo. :) Tapos kada isang buwan pumupunta kami sa laboratory para ipa ECG ako.
Naalala ko pa nun December may gift sakin si mam anne, isang malaking bag pack, at isang alarm clock na hello kitty tapos umiilaw yung gitna.. Limang buwan din yun. Limang buwan na hindi ako sinusumpong ng hika dahil sa gamot na ibinibigay sakin ni mam anne.
Pagkaraan ng 5months -last visit namin May 1997. Malungkot ako habang kinakausap ako ni mam anne kasi alam ko na eh sinabi sakin ni mama na last na punta na namin dun. Last time ko na din bubuga sa parang tubo na aparato na yun at last time ko na makikita yung kwarto na yun kasi ako na daw yung last na patient nila. After ko sa Amerika na sila mag tetest ulit ng iba.. Yung bag na binigay sakin ni mam anne nilagyan niya ng sangkatutak na Gamot, nebule, vitamins. Tapos binigyan niya din ako nung katulad ng tubo na ipinasusubo niya sakin kaso plastic. Gamitin ko daw yun pag nararamdaman kong hihikain ako, para malaman daw ni mama kung hinihika talaga ako.
Pagkatapos nun matagal na ulit akong hinika, dalaga nako ulit nung hinika ako..
Sabi nga ni mama parang ginawa daw akong human tester eh..
May isang bese pa nga, ako yung naatasan mag ricite ng poem para sa program namin, Buwan ng Wika ata yun kaso ang nangyari hinika ako that time kaya hindi ako nakapasok kaya pinalitan ako ni mam nung araw na ding yun.
Sabi pa ng iba, kapag hindi pa daw natanggal yung asthma ko until 7 years old ko eh habang buhay ko na daw itong dadalhin. Baka eto na din daw yung sanhi ng ikamatay ko.
May kilala si mama na may anak din na may hika, bandang kanto pa nga yung bahay nila tapos pababa sa ilog. Inimbitahan kami para magpacgeck up sa isang pribadong ospital dito sa Cavite. Libre naman daw lahat, walang gagastusin at may allowance pa! kaya pumayag si mama.
Kada Sabado, bumabyahe kami ni mama ng jeep papuntang DLSUMC. Pumasok kami sa isang malaking building tapos sa dulo yung kwarto. Malamig at walang kurtina, maaliwalas din yung paligid. Hinarap kami ng isang babae, si mam anne. Di ko alam kung doctor siya basta alam ko may suot syang stetoscope. May lugar dun na pwedeng maglaro. Ang daming toys. Habang naglalaro ako, parang kinausap ni mam anne si mama. Well, hindi ko alam yung pinagusapan nila pero batid kong tungkol sa gagawing therapy un para sakin. Bago kami umuwi may ipinasubo sakin si mam an na parang tubo, tapos sabi niya bumuga daw ako yung pinakamalakas ko. After nun may isinulay siya sa isang papel na may nakasulat na pangalan ko. Tapos inabutan na ni mam anne si mama ng sobre. Bago kami umuwi dumaan muna kami ng Walter para kumain, yun kasi yung sabi niya eh. Syempre bata pako nun kaya Jolibee ang pinili ko. Tapos yung sobrang pera mula dun sa allowance ko eh pinang Bingo ni mama. Eh ano naman pakeelam ko dun wala pakong muang sa pera basta maibili na ung gusto ko eh ok nako.
Kada sabado yun. walang mintis akong dinadala ni mama dun. may allowance may jolibee, specially may pangbingo. :) Tapos kada isang buwan pumupunta kami sa laboratory para ipa ECG ako.
Naalala ko pa nun December may gift sakin si mam anne, isang malaking bag pack, at isang alarm clock na hello kitty tapos umiilaw yung gitna.. Limang buwan din yun. Limang buwan na hindi ako sinusumpong ng hika dahil sa gamot na ibinibigay sakin ni mam anne.
Pagkaraan ng 5months -last visit namin May 1997. Malungkot ako habang kinakausap ako ni mam anne kasi alam ko na eh sinabi sakin ni mama na last na punta na namin dun. Last time ko na din bubuga sa parang tubo na aparato na yun at last time ko na makikita yung kwarto na yun kasi ako na daw yung last na patient nila. After ko sa Amerika na sila mag tetest ulit ng iba.. Yung bag na binigay sakin ni mam anne nilagyan niya ng sangkatutak na Gamot, nebule, vitamins. Tapos binigyan niya din ako nung katulad ng tubo na ipinasusubo niya sakin kaso plastic. Gamitin ko daw yun pag nararamdaman kong hihikain ako, para malaman daw ni mama kung hinihika talaga ako.
Pagkatapos nun matagal na ulit akong hinika, dalaga nako ulit nung hinika ako..
Sabi nga ni mama parang ginawa daw akong human tester eh..
so hinihika ka pa rin ba ngayon?
ReplyDeleteHirap talaga may hika. Naalala ko kapatid ko nung hinika sya at wala sila mama, hindi ko alam gagawin ko e. XO
ReplyDelete* Pareng Jay was here
naka relate ako diyan... bata pa lang ako hikain na ako... ang hirap s apanahong iyon kasi iilan lang ang gamot... di tulad ngayon... dati madaling araw sinusugod ako sa clinic para magpa usok...
ReplyDeletehanggang college ganun ako.... buti na lang nung nag trabaho na ako.... nawala na .... almost 4 yrs na akong di inaateke.....
siguro magaling na ako.... hehehe
Nung nagage ako ng 15-18 medyo madalang ako hikain tas ayun nung debut ko ulit hanggang ngayon madalas nanaman, alergic kasi ako sa gamot, hipon, at kung ano ano pa.. hahahahah
ReplyDelete