Unang una. Binabati ko kayo ng Congratulations kase nakamit niyo na yung dapat niyong makamit. Alam kong masayang masaya kayo sa araw na ito, kase ito na yung araw na pinakahihintay ninyo sa humigit kumulang na apat na taon.. Mamimis ko yung mga pangaasar sakin ng mga iba dyan, yung mga tawanan sa klase, yung bonding nung tour, at kung ano ano pa.
Sa totoo lang. . . Iniisip ko, sana kasama niyo ako diyan sa picture. hahha lol. Grabe! naiingit talaga ako. pakiramdam ko napaglipasan nako ng panahon. Ilang batch narin yung dumaan at ako eto hindi parin tapos sa pakikipagsapalaran bilang estudyante. Kung naging masinop siguro ako, kung naging masipag siguro ako, at kung naging matatag lang siguro ako eh kasama ko sa picture na to. :(
Kanina nga sinabi ko sa mama ko na graduation ngayon, tapos yung bang, hindi maipinta yung mukha niya. Siguro kase gusto niya kasama ako sa magtatapos ngayon. *Teary eyes. Pero eto ako hindi ko na alam susunod na hakbang ko sa mga dadating na araw. Kung maibabalik ko lang yung panahon hindi ko talaga sasayangin yung oras. Pero sabi nga "nasa huli ang pagsisisi" Anu pa nga bang magagawa ko kung hindi magintay ng konti pang panahon.
Pero PINAPANGAKO KO! Makakagraduate ako, anu man ang mangyari.
No comments:
Post a Comment