Gabi nanaman, Simula nanaman ng araw ko. Hindi nanaman ako makakatulog. Ano pa nga ba? Eh di tamang tingala lang habang inaantay na dumating yung oras na sumikat na ang araw. Bale bukas seminar pa naman namin sa manila ulet. Sana magising ako ng maaga. 8:30 ang start eh. At ang isa pang pinoproblema ko aya kung panu pumunta dun. Hindi kasi ako pamilyar kapag pa monumento ang daan. At isa pa ayoko ng balikan yung mga panahon ko sa mga lugar dun. May masama akong alaala dun lalo na san agustin bus ang sasakyan. Naku!!
Maiba ako, Birthday na ni karoger sa monday pero bukas ang punta ng mga pamliya dito sa bhay. Isang magulong bahay nanaman ang aking dadatnan pagkauwi ko galing sa seminar. 65 na si erpats. Nalalapit na yung panahon na kinakatakutan ko. Pero ayokong isipin kasi na papraning ako. Kanina nga habbang pinagmamasdan ko siya habang kalong yung pamangkin ko, Kitang kita ko na yung pagkulubot ng mukha niya, yung pag payat niya na hindi katulad dati an maskulado siya, yung pag dami ng puting buhok niya kahit semi kalbo siya. Natatakot ako. Parang hindi ko kakayanin. Ang layo na ng itsura ni papa kumpara dati na balidoso at matikas ang pangangatawan. Pero kahit ganun siya, mahal na mahal ko padin siya, silang dalawa ni mama. Kung bibigyan ako ng chance na mabuhay ulit pagkatapos mamatay, sila padin yung pipiliin kong magulang.
No comments:
Post a Comment