Hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon, pero parang ang lungkot ko. Ang dami ko iniisip, lalu na ngayon hanggang hwebes nalang ang pasahan namin ng thesis pero hanggang ngayon wala pa din kami nagagawa. Hindi ko alam kung talagang wala kami magawa oh nagaantayan lang kami para gumawa. Haist buhay.. Pakiramdam ko wala akong silbi. Hindi ako gumawa ng paraan para makapagpasa kami! "Eh anong gagawin ko? san ako gagawa? Sa Palad ko??" kanina habang nasa bus ako parang gusto kong tumalon at magpasagasa sa mga humaharurot ng sasakyan, o gayahin ko yung ginawa ng isang matandang babae na tumalon sa riles ng LRT, o kaya tumalon ako sa 2nd floor ng School building namin.. o kaya uminom ng xonrox or muratic acid. Gusto ko pag namatay ako yung patay agad, hindi na kelangan maghirap pa. Haist.. ewan! Depressed ako ngayon. Bakit pa kasi etong course na ito napili ko. Mahirap sa isang estudyante ng comsci na walang gagamiting computer. Tama nga naman diba? para san pa at kinuha mo yung kors na yun kung hindi ka naman papasa??
Kung hindi lang masamang magpakamatay, matagal ko ng ginawa. Pero hindi naman dahil sa mga problema eh, siguro may mga bagay lang na ayaw ko pero nangyari na..
Kung hindi lang masamang magpakamatay, matagal ko ng ginawa. Pero hindi naman dahil sa mga problema eh, siguro may mga bagay lang na ayaw ko pero nangyari na..
No comments:
Post a Comment