TIME IS PRICELESS
Masakit sa damdamin pag si papa ang nagsalita. Masyadong prangka at walang preno. Para kang na Hit and Run. Buti pa yung iba nakakapagtrabaho na eh ako daw nagaaral at magaaral parin. Buti pa yung iba Graduate na e ako daw nabulok na sa kolehiyo. *sad face.Hindi ko naman siya o sila masisisi, halos lagpas apat o limang taon na ako sa lintek na kolehiyo at usad pagong padin ako sa rurok ng tagumpay na inaasam nila.Nagsisikap naman ako e, nagsisikap talaga. Hindi naman ako tulad ng iba na balewala lang yung paghihirap ng magulang para matustusan lang yung pagaaral ng anak e. Pakiramdam ko tumatanda akong paurong.
hihi ganyan siguro mga tatay ^_^ eh halos ganyan din tatay ko. ipagpatuloy mo lang ang pag-aaral may patutunguhan din yan :)
ReplyDeletesalamat po. sana talaga matapos ko na. isat kalahating taon pa.
ReplyDelete