Ang hirap pala kapag naghiwalay kayo ng minamahal mo. Lalo na kung medyo matagal na kayo nagsama tapos masisira lang dahil sa pagaaway. Pero pano ba natin masasabi na mahal natin ang isang tao dahil ba sa pag andyan siya ang lakas ng tibok ng puso mo? Para sakin, basta Masaya ka sa kanya at nagiging mahalaga ang buhay mo. Umiibig ka kasi. Ako? Ano ba napala ko? Wala..
Sa totoo lang namimis ko yung mga panahon na kasama ko sya, yung mga araw na palagi niya akong sinasabihan ng ‘Mahal kita keizha, hindi magbabago un’ sarap sa pakiramdam. Pero yung time na nawala na siya pakiramdam ko dala niya buong pagkatao ko. Kung minsan pa, yung mga bagay na nakakapagpaalala sakanya lagi mo nakikita. Kahit simples mga words na madalas sakanya mo naririnig o kaya naman yung mga pagkaing madalas ninyong kainin. Haist. Sana ang love pag ayaw mo na talaga bigla nalang mawawala.Eh kaso hindi eh. Maghhihirap ka muna magmove on. Tapos pang inis padun kung minsa,kung kelan nakamoveon kana tsaka naman magpaparamdam.. HaaaaissssT…
Walang perpektong relasyon, tao lang naman tayo lahat nagkakamali din.. ang mahirap na bagay lang ay yung matutunan mong wala na siya. Palibhasa kasi satin, iniinsist pa nating mahal natin yung tao pero sinaktan ka naman, ngiging bulag ka sakatotohanan.
No comments:
Post a Comment