SISID!

Linggo ng umaga nagising ako sa tawag ni inay. Pinabibili ako ng sibuyas at isabay ko na daw yung pagpapagawa ng aking epic na pantalon.  Habang pupungas pungas pa ng mata ay dali dali kong kinuha yung pangbili at binitbit yung pantalon ko. Mga ilang hakbang palang mula sa bahay eh may hindi inaasahar pangyayari ang naganap na talaga namang gumimbal sa buong pamilya ko pati na din sakin. SUMISID AKO SA KALSADA!! *Nadapa! as in DAPA! PLAKDA! UNA HARAP. hahaha Pinagtawanan ko pa nga sarili ko kasi napakatagal na na panahon bako ulit ako nadapa.Buti walang nakakita. :) Peo habang tumatayo ako nararamdaman ko yung sakit, hapdi, at napahagulgol ako sa sakit. Yung mga oras na yun parang tumigil yung panahon. Nakakahiya man sabihin pero talagang takot ako sa sugat. "Kalaki kong tao takot sa sugat" Sa totoo lang konting gasgas, at pilay lang ang natamo ko pero halos 3 araw kong dinamdam ito. Naging Usapan din to sa eskwelahan kasi pumasok ako na may Gaza sa siko. Pag sinabi kong nadapa ako. Natatawa sila. Haist. Nung ipinagamot ko sa clinic ng school namin eh talaga namang iyak ako eh. hahha

 Yan yung natamo kong sugat/gasgas. 

Sariwa pa kaya hindi kita pero ngayon Mukha na talagang sugat..

I almost forgot

Hi? kamusta kayo? Napakatagal ko palang nawala sa lime light ng pagboblog. medyo nakakapanibago. Parang bagong panganak lang ako ulit sa blog. hahah. Anyways, ngayon pinipilit ko ulit buhayin ang imahinasyon ko para makapagsulat ulit. Napaka daming ala-ala ang nasayang dahil sa katamaran at pagiging Abnormal ko. hahah. lol. Namimis ko kayong lahat! sobra. Napaka dami kong kwento pero hindi ko alam kung san ako magsisimula, dahil sa panahon ngayon unti unti ko ng hindi maalala yung mga nakalipas na nangyari na talaga namang ayokong kalimutan.  
  
 Muntik ko na ngang makalimutan ang salitang "Masaya" dahil sa mga problemang kinahaharap ko. Isa na don eh.... . Graduation na sa April pero ako eto, maiiwan nanaman sa Unibersidad para makipaglaban pa sa thesis. Dalawang bese na ko naiiwan ng mga kabatch ko sa college. Nakakahiya!!! sobra! di ko na talaga maatim na pumasok pa next sem para lang matapos yung thesis dahil alam ko namang wala ng patutunguhan yun eh. :( Halos PITONG TAON ang ginugol ko sa kolehiyo pero eto padin ako, hindi makatapos tapos. Sana talaga dati ko pa naisip na maging tuwid yung landas na tatahakin ko. Nasa huli talaga ang pagsisisi. 

Hanggang dito nalang muna mga kaibigan. Medyo magulo pa ang aking kaisipan. Maraming salamat sainyo. hehehehe